دلنوشته های مامان برای کوروش

پسر خوب من سلام. الان که دارم اینا رو می نویسم تو داری جیغ می کشی.. نه یکی نه دو تا یکسره...........! کوتاه هم نمیای. دوست داری که جیغ بزنی. جیغ می زنی و کیف می کنی. اینقدر بلند که یه روز ظهر از شدت جیغ های شما سردرد شدم و تا شب هم هر کار کردم خوب نشد. تو روروئکت هستی و غذات رو هم خوردی. برنج پخته شده با آب گوشت+ ماست. حالا هم شروع کردی به تمرین صدا و صاف کردن حنجره. مامانم هم کلی باهات کیف می کنه. دیشب همش تو فکر تو بودم. اینکه باید چکار کنم؟ می ترسم که ترس ها، کمبودها، خود کم بینی ها و کلا هر آنچه در وجودم زائده رو ناخودآگاه به تو منتقل کنم. نگران تو ام مامان. نمی خوام ناخودآگاه به خاطر خوشایند دیگران، دعوا که هیچی ح...